Mądry Polak po szkodzie… czyli 7 grzechów głównych dnia wczorajszego

Podobno my, Polacy jesteśmy narodem marudnym. Mam tendencje do narzekania, widzimy świat w ciemnych kolorach, wolimy raczej skupiać się na wadach niż doszukiwać się zalet. Co więcej, ¾ Polaków to trenerzy. Wiemy najlepiej kogo etatowy szkoleniowiec powinien zmienić, w którym elemencie drużyna popełnia najwięcej błędów, gdzie leży przyczyn klęski. Lubimy spekulować – co by było gdyby… Po każdej porażce zostaje wiele pytań, które często pozostają bez odpowiedzi.

Wiele takich znaków zapytania pozostawić może tegoroczna Liga Światowa w wykonaniu biało-czerwonych, która niestety przechodzi już do historii. Wczorajsza sromotna klęska  w meczu przeciwko reprezentacji Bułgarii zamknęła nam wszelkie drogi do finału w Argentynie. Boli, bo piątkowy mecz można było wygrać. Zostaje nam spekulować, co by było gdyby…

Zmiana rozgrywającego nastąpiła wcześniej - Drzyzga na boisku pojawił się dopiero w trzecim secie i spisał się naprawdę dobrze. W poprzednich setach, nawet przy dobrym przyjęciu nie potrafiliśmy wyprowadzić punktowej akcji. Żygadło nie błyszczał, wiec tym bardziej szkoda, że Anastasi nie zdecydował się na ten ruch chociażby w drugiej partii.

Zastąpić Michała innym Michałem znacznie szybciej – Ruciak nie raz ratował skórę swojej drużynie, pojawiając się na boisku w kluczowym momencie. Jednak wczoraj nasz Magik zagrywkowy stracił swoje serwisowe moce. Miałam wrażenie, że wręcz męczy się swoją grą. W końcu szkoleniowiec sięgnął po Kubiaka. Tylko ponownie zastanawiam się czy nie zbyt późno?

Polacy grali w bloku na poziomie, do jakiego nas przyzwyczaili – we wcześniejszych spotkaniach biało-czerwoni niejednokrotnie dominowali w tym elemencie, dzięki czemu nie tylko zdobywali kolejne, cenne punkty, ale i deprymowali rywali. Wczoraj polska ściana nie stanowiła prawie żadnego oporu dla bułgarskich siatkarzy.

Nasi reprezentanci znacznie częściej przebijali się przez blok Bułgarów – który z kolei jakimś cudownym, niebotycznym murem nie jest.

Polacy nie zmarnowali sporej przewagi w pierwszym secie – Premierową partię meczu mogliśmy wygrać. Mieliśmy przewagę, kontrolowaliśmy grę, ale tylko do pewnego momentu. Później coś runęło, nasza gra się posypała i z przewagi nie pozostało nic.

Biało-czerwoni kończyli akcje po dobrym przyjęciu – Często to właśnie brak dokładnego przyjęcia powoduje, że rozgrywający nie potrafi dograć dokładnej piłki do atakującego. Jednak co zrobić, gdy przyjęcie jest prawidłowe, a kończących piłek brak ?

Podopieczni Anastasiego reagowali na przesuniętą krótką rywali – tym elementem przeciwnicy zdobyli sporo punktów. Bułgarski rozgrywający bez większego trudu czyścił polską siatkę, ułatwiając grę swoim kolegom.

Odnoszę wrażenie, ze nasza drużyna nie jest silna psychicznie. Nie radzi sobie z porażkami, co było widać już na początku fazy grupowej. Trudno było doszukać się uśmiechu na twarzach naszych siatkarzy. Z drugiej strony nie można wymagać radości, kiedy rezultat na tablicy wyników jest bardzo niekorzystny.

Wydaje mi się, że zabrakło nam trochę woli walki i wiary. Teraz zastanawiam się czy ta drużyna pozbiera się przed wrześniowymi Mistrzostwami Europy. Czy kolektyw Andrei Anastasiego zapomni o laniu, jakie momentami dostawał?

Ciężkie jest życie bardzo zaangażowanego emocjonalnie kibica siatkówki. Przyjęłam wczorajszą przegraną jak swoją porażkę. Nawet łezka mi się w oku zakręciła. Nie wyobrażam sobie nawet jak czują się teraz oni – siatkarze, sztab szkoleniowy na czele z trenerem.

Adiós Mar del Plata!

Teraz sercem będę z moją Argentyną, chociaż rozum mówi co innego…